En iliz e kaver un nebeud delwennoù kaer hag a dalv ar boan bezañ gwelet.
Yann-Vadezour a ziskouez Oan Doue gant e viz-yod, douget evel ur bugel gantañ ouzh e galon. Bez e weler penaos an arzour en deus lakaet war wel e veze gwisket Yann gant ur c’hroc’hen loen.
Evit se en deus skeudennet anezhañ gant ur penn aneval etre e zivc’har.
Emañ skeudennet asambles Santez Anna, Mari hag ar Mabig Jezuz.
Ar Mabig Jezuz, douget gant e vamm-gozh ha troet war-zu e vamm, a zo o tispak ar voull-zouar a-us dezhañ.
Mari a ginnig anezhañ d’ar bed hag hemañ a ra d’ar bed donezon e vuhez, aroueziet gant ar groaz.
Emañ lakaet troad an Avielour war gein ul leon a zo o vousc’hoarzhin en ur fistoulat e lost. Gant al leon-se, n’eo ket gwall ziaes anavezout sant Mark, skrivagner an eil Aviel. Emañ o prederiañ en ur zerc’hel ur roll-baper dirollet war e zaoulin : paouzet en deus da skrivañ, evel pa vefe deuet da soñj dezhañ, en ampoent-se, en ur pennad pouezus-kaer eus buhez hon Salver, eus e varv hag eus e zasorc’hidigezh.